Απόψε είδα να αγαπιούνται τα αντίθετα
Αυτό πρέπει να συμβαίνει ήδη πολύ καιρό
αλλά δεν είχα προσέξει ποτέ
τα παθιασμένα βλέμματα που αντάλλαζαν
καθώς άλλαζαν θέση
προσεκτικά αλλά βίαια
πάνω στην περιστρεφόμενη σκηνή της κυκλοθυμίας μου.
Κι απόψε που η δίνη σταμάτησε
αγκαλιάστηκαν
κι άρχισαν να χορεύουν
αγαπημένα, αρμονικά, ερωτευμένα
Σάστισαν λίγο όταν με είδαν
να τα παρατηρώ
πιάστηκαν χέρι με χέρι κι έφυγαν τρέχοντας
οι πάλαι ποτέ στυλοβάτες του διαχωρισμού |
| έπαιζαν πάντα προσεκτικά το ρόλο που τους είχα δώσει
κι αντάλλαζαν πίσω από την πλάτη μου
κρυφά φιλιά στα παρασκήνια |
| οι πρωταγωνιστές μου
που πάντα ως τώρα κρατούσαν τεντωμένο το σκοινί
που τους έδινα
για να ακροβατεί πάνω
ο δικός μου ρόλος |
| τι πλάνη! τι ντροπή!
ξεχάστηκα...
ξέχασα ότι ήταν ρόλοι που εγώ είχα κατασκευάσει
ξέχασα ότι σκηνοθετώ
τα έβαζαν να μισιούνται
και - τι ανόητο!- το πίστεψα ότι μισιούνται στ' αλήθεια
τους συμπεριφερόμουν σα να μισιούνται στ' αλήθεια...
Η σκηνή απόψε είναι μόνο δική μου
Πόσο δύσκολο
Θα πρέπει από δω και πέρα
να ισορροπώ τα δυο μου πόδια στο στέρεο έδαφος
Πόσο δύσκολο χωρίς τα τεντωμένα μου σκοινιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου