Κινδυνεύει ο νους μου

Κινδυνεύει ο νους μου
όταν μαθαίνω πως υποφέρεις
Κινδυνεύει ο νους μου
όταν ακούω παιδικό κλάμα 
και βλέπω σπασμένα παιχνίδια
Κινδυνεύει ο νους μου
να σε βλέπει να αποθηκεύεις μίσος
Κινδυνεύει ο νους μου
όταν στο όνομα της δικαιοσύνης
πας να βρεις άλλοθι για τις μεγαλύτερες αδικίες
Κινδυνεύει ο νους μου
όταν νιώθω την ανάσα χιλιάδων ψυχών
που παλεύουν μέσα σε μοναξιές που δεν διάλεξαν
Κινδυνεύει ο νους μου
όταν σε βλέπω να περνάς αδιάφορα
μπροστά από τη δυστυχία
Κινδυνεύει ο νους μου
όταν σε βλέπω να βασανίζεσαι
ανάμεσα στις επιθυμίες και τους φόβους σου.
Κινδυνεύει ο νους μου
όταν δε βρίσκω τρόπο 
να σε πάω στις ομορφιές. 

Παντού ομορφιές, η Ζωή είναι η Ομορφιά
η ανάσα σου, το γέλιο σου, ο διπλανός σου,
οι δυσκολίες σου, ένα βλέμμα, το κοτσύφι που κελαηδάει,
το κύμα που σκάει στην ακτή, το πλοίο που έρχεται,
το ποίημα που διάβασες, εκείνο το όμορφο τραγούδι, οι δερβίσηδες που περιστρέφονται, ο ήλιος που σε βρήκε ξαπλωμένο σε μια παραλία,
ένα πιτσιρίκι που ξεκαρδίζεται στα γέλια μέσα στο λεωφορείο,
η αγκαλιά που είχες να δώσεις- κι ας μην την έδωσες,
τα γλυκόλογα που ήθελες να πεις- κι ας μην τα είπες,

Joan Miro, Dancer (1925)

οι ρυτίδες στα χέρια της γιαγιάς, ο σκύλος που χοροπηδάει στην πόρτα και θέλει βόλτα, ο ιστός της αράχνης που ιριδίζει κάτω από το φως, το πρώτο μπουμπούκι που έβγαλε η γαρδένια στη γλάστρα, οι άνθρωποι που παλεύουν κάθε μέρα για τα ιδανικά τους, τα σύννεφα που τρέχουν, το φεγγάρι που γεμίζει πάλι, η βροχή, η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα, τα παιδιά που φωνάζουν εκδρομή, ο ήχος που κάνουν τα πόδια όταν χορεύουν, ο έρωτας, η γλύκα ν' ακούς τ' όνομά σου από αγαπημένα χείλη, η ομορφιά των ανθρώπων που έφυγαν από τη ζωή σου, οι αναμνήσεις που σε συνοδεύουν ως εδώ, μια κούπα ζεστός καφές ένα κρύο πρωινό, ο ανέμελος περίπατος στην πόλη. 

Δεν κινδυνεύει πια ο νους μου. 
Αγαπώ